دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند😉

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند😍


بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند💫

باده از جام تجلی صفاتم دادند🌟


چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی💌

آن شب قدر که این تازه براتم دادند💘


بعد از این روی من و آینه وصف جمال💖

که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند💓


من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب💕

مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند💗


هاتف آن روز به من مژده این دولت داد💜

که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند💛


این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد💔

اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند💙


همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود❤

که ز بند غم ایام نجاتم دادند💚